Hongarije, Eekhof Hugo

Dominicus

Hugo Eekhof studeerde Spaans en Frans, Daar had hij maar weinig aan toen hi; voor het eerst kennismaakte met zijn Hongaarse schoonfamilie. Inmiddels begrijpt hij de woorden die zij op hem afvuren, en gaat er geen jaar voorbij zonder dat hij proeft van de trage Hongaarse zomer met zijn zonge-rijpte kersen en perziken. En als 's winters de sneeuw valt, doet hij niets liever dan zwemmen in de dampende thermale baden van Boedapest. Hugo Eekhof schreef voor Dominicus eerder de reisgids Midden-Spanje.
HONGARIJE
Hongarije is anders. Ze spreken er een taal waar de meeste stervelingen geen touw aan vast kunnen knopen. Ze kussen er handen en tikken er op meloe-nen, ze toasten er overvloedig maar nooit met bierglazen, ze spreken over nun historische helden als waren het intieme vrienden, ze draaien voor- en achternamen om en in nun woonkamers hangen kaarten van een land dat al lang niet meer bestaat.
In deze gids maakt u ultgebreid kennis met de Hongaren, hun helden en hun rituelen. U reist langs de plekken waar kelzerin Sissi het gelukkigst was en langs de concertzalen waar enthousiaste fans Franz Liszt de handschoenen van het lijf rukten. U proeft van de wijnen die schrijver Sándor Márai in vervoering brachten en van de taartjes waar Habsburgse keizers van smulden. En natuurlijk staat deze gids vol tips en anekdotes over de majestueuze hoofdstad Boedapest, de charmante gehuchtjes op de poesta, de wijndorpjes langs het Balatonmeer en de idyllische rivierlandschappen van de Donau en de Tisza. U bezoekt markten en badhuizen, muziekfestivals en kookwedstrijden. Een reis door een land vol traditie, met dorpjes waar het altijd vroeger lijkt te blijven, maar ook met dynamlsche steden die zich met hart en ziel in de toekomst storten.